Wielka przygoda pasażerów "Pielgrzyma" rozpoczyna się wraz z odbiciem okrętu od brzegu. Niecodzienną załogę czeka nie tylko niebezpieczny połów wielorybów, czy zagrażający życiu sztorm. Nowo mianowany kapitan, mający zaledwie piętnaście lat, będzie musiał doprowadzić swoich kompanów do stałego lądu, podczas gdy wszystko obraca się przeciw niemu. Czy nieustraszony i sprytny Dick Sand, podejmie wyzwanie rzucone mu przez los i odnajdzie drogę prowadzącą do Ameryki?
Urodzony 8 lutego 1828 r., zmarły 24 marca 1905 r.
Francuski pisarz, dramaturg i działacz społeczny. Powszechnie uważany za jednego z protoplastów fantastyki naukowej wraz z Hugo Gernsbackiem i H.G. Wellsem, autor kilkudziesięciu powieści. Od 1870 r. Kawaler, a od 1892 r. Oficer Orderu Legii Honorowej.
Pisał powieści podróżnicze i fantastycznonaukowe oraz historyczne, geograficzne, kryminalne, a także sztuki teatralne i wiersze.
Ojcem pisarza był prawnik Pierre Verne, który od 1826 roku prowadził w Nantes kancelarię, a matką – Sophie-Henriette Alotte de la Fuÿe. Młody Verne [>>] za namową rodziny, a głównie ojca studiował w Paryżu prawo, próbował zarabiać na giełdzie, ale nie rezygnował z prób literackich. Po kilkunastu latach poszukiwań rozpoczął cykl powieści "Niezwykłe podróże", które zapewniły mu poczesne miejsce w światowej literaturze. Wydawcą utworów Verne’a był Pierre-Jules Hetzel a następnie jego syn – Louis-Jules publikujący "Magasin d’éducation et de récréation" "Magazyn Edukacji i Rozrywki". Znanego autora i przedsiębiorczego wydawcę łączyły kontrakty wydawnicze, kilka razy wznawiane.
Verne podróżował po świecie, jednak mniej rozlegle niż bohaterowie jego utworów. Odwiedził 15 krajów w Europie i w basenie Morza Śródziemnego oraz odbył na statku SS „Great Eastern” jedną podróż przez Ocean Atlantycki do Stanów Zjednoczonych i Kanady. Był bardzo oczytany, z literatury czerpał różnorodne wiadomości do swych książek: geograficzne, historyczne, techniczne. Dla swych potrzeb warsztatowych stworzył i wykorzystywał duży zbiór fiszek, swoistą bazę danych z informacjami.
Zgodnie z ówczesnymi zwyczajami, w wielu powieściach Verne’a ważną rolę pełnią bohaterowie pochodzenia francuskiego.
Kilka tytułów powstało jako efekt współpracy z innymi autorami, między innymi z André Lauriem czy Adolphem d’Ennery.
Książki Verne’a ilustrowali: Édouard Riou, Jules Férat, Léon Benett, George Roux. Wydawca w znaczącym stopniu wpływał na fabułę i treść utworów.
Pośmiertnie wydane utwory Jules’a Verne’a były przeredagowywane i uzupełniane nawet w znacznym stopniu przez syna. Twórczość Verne’a wielokrotnie adaptowano na potrzeby teatru już za życia pisarza i filmu. Pomimo tego, że Verne był najbardziej poczytnym autorem w swoich czasach, największe dochody przyniosły mu adaptacje sceniczne.
Jego utwory zostały przetłumaczone na co najmniej 94 języki obce.
W latach 1888–1903 był radnym Rady Miejskiej w Amiens.
W Polsce popularyzowaniem twórczości Verne’a zajmuje się Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.
