Rzeka dzieciństwa
Do rzeki dzieciństwa podróżuje się bez końca - szuka jej źródeł w historii i ujścia w pamięci. Wspomina się: lato na wsi, brodzenie po pierś w nurcie, rybie łuski na glinianej podłodze, milczącego pastucha co dzień wyprowadzającego krowy. Gdy tą rzeką jest Bug, jeżdżąc wzdłuż niej, podróżuje się zawsze na wschód. Myśli się: o granicy, o Rosji, o wojnie, o
uchodźcach, o tym, że tak blisko jest Bełżec, a źródło wypływa z ziemi nasiąkniętej krwią. Kuca się przy ogniu i wyobraża sobie: karawanę zwierząt sunących przez mazowieckie piaski, ciemność popiołów, w której świecą diamenty. "Bo zaiste nie pamięć, ale rzeki powinny grzebać nasze szczątki. Powinny je wypłukiwać i nieść do oceanów. To jedyny koniec wart pomyślenia".
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Andrzej Stasiuk. |
Hasła: | Stasiuk, Andrzej (1960- ) Dzieciństwo Pamięć autobiograficzna Pisarze polscy Pogrom w Złoczowie (1941) Polacy Rosjanie Rzeki Ukraińcy Wojna rosyjsko-ukraińska (2014- ) Bug (rzeka) Polska Tuwa (Rosja ; republika autonomiczna) Ukraina Esej Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2024. |
Wydanie: | Wydanie I. |
Opis fizyczny: | 163, [5] stron ; 21 cm. |
Uwagi: | Bibliografia na stronach 163-[164]. |
Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. |
Zakres czasowy: | 1941-2024 r. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Stasiuk, Andrzej
Polski pisarz, poeta, publicysta, eseista, dramaturg, wydawca. Wydalony kolejno: z liceum ogólnokształcącego, technikum, zasadniczej szkoły zawodowej. We wczesnych latach 80. zaangażowany w działalność Ruchu Wolność i Pokój. Zdezerterował z wojska, za co półtora roku spędził w więzieniu. W 1987 roku wyjechał z Warszawy i zamieszkał w Wołowcu, w Beskidzie Niskim. Jest laureatem nagrody Fundacji Kultury 1994, Fundacji im. Kościelskich 1995, im. S.B. Lindego 2002, kilkakrotnie nominowany do literackiej nagrody Nike. W 2005 roku otrzymał Nike za „Jadąc do Babadag”, a w 2007 [>>]