Przedwiośnie
Głównym bohaterem Przedwiośnia Stefana Żeromskiego jest Cezary Baryka. Powieść to historia dojrzewania młodzieńca i dorastania do pierwszych, dorosłych wyborów, ale też opowieść o kraju, który po wielu latach zaborów odradza się i w którym budzi się niepodległościowy entuzjazm. Tytuł utworu ma wymowę metaforyczną: przedwiośnie bowiem to okres, w którym - mimo chłodów i zalegającego
śniegu - przyroda budzi się do życia i widoczne już są pierwsze oznaki wiosny. Tak też w książce, po okresie odrętwienia, Baryka budzi się duchowo, spostrzega błędy swojego wcześniejszego postępowania i w końcu staje się świadomym Polakiem.
Stefan Żeromski (1864-1925) - polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany "sumieniem polskiej literatury"; autor m.in. Ludzi bezdomnych (1900), Wiatru od morza (1922), Syzyfowych prac (1897) i Popiołów (1904).
Odpowiedzialność: | Stefan Żeromski ; opracowanie Tomasz Macios. |
Seria: | Lektura z Opracowaniem - Ibis |
Hasła: | Powieść polska - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Ibis ; 2021 . |
Opis fizyczny: | 236, [2] strony ; 21 cm. |
Twórcy: | Macios, Tomasz. Opracowanie |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Dostoevskij, Fedor Mihajlovič
Studiował w Petersburgu inżynierię. Początkowo zarabiał jako tłumacz. Już pierwsza powieść „Biedni ludzie” 1845, wydanie polskie 1929 przyniosła mu wielki sukces. W kolejnych stał się mistrzem analizy psychologicznej. Tworzył prozę na pograniczu realności i wyobraźni. Był zafascynowany irracjonalnymi pierwiastkami natury ludzkiej oraz walką dobra ze złem czającym się wszędzie. Tu: „Sobowtór” 1846, wydanie polskie 1962, „Białe noce” 1848, wydanie polskie 1902. Na dalszą twórczość wywarło silny wpływ aresztowanie go za działalność polityczną, wyrok śmierci [>>]