Gdy w rodzinie Lesleyów na świat przychodzi dziewczynka, powstaje problem, jakie nadać imię. Lorrainde, matka dziecka, chciałaby nazwalć malutką Marigold, lecz reszta rodziny uważa takie imię za zbyt wudumane. A jednak niezwykłym zbiegiem okoliczności marzenie Lorraine ziszcza się. Ktoś, kto nosi tak niecodzienne imię, musi mieć barwne życie. Marigold szybko się o tym przekonuje, gdy pewnego dnia spotyka dziewczynkę, utrzymującą, że jest najprawdziwszą w świecie księżniczką...
Urodziła się w Clifton obecnie Nowy Londyn na Wyspie Księcia Edwarda w 1874 r. Kiedy miała dwa lata jej matka zmarła, a ojciec ożenił się ponownie i wyjechał, pozostawiając małą Lucy pod opieką mieszkających na farmie w Cavendish dziadków. Dziewczynka była wychowywana surowo i dorastała w atmosferze ścisłej dyscypliny, dlatego też chętnie uciekała w świat książek. Sama także zaczęła pisać. Jej pierwsze "dzieło" opublikowano w lokalnej gazecie - miała wtedy piętnaście lat. W 1895 roku Lucy Maud Montgomery ukończyła studia pedagogiczne w Prince Wales College w Charlottetown. [>>] Po studiach pracowała jako nauczycielka w Bideford i w Lower Bedeque na Wyspie Księcia Edwarda. W latach 1895-1896 studiowała literaturę w Dalhouse University w Halifax. Następnie wróciła do Cavendish, by opiekować się babcią. Podjęła także pracę w miejscowym urzędzie pocztowym. W 1911 roku, już po śmierci babci, wyszła za mąż za Ewena Macdonalda, prezbiteriańskiego pastora. Młode małżeństwo osiadło w Ontario. Pierwszą swoją książkę z serii o Ani pisarka stworzyła w trakcie opieki nad babcią w Cavendish. Maszynopis był wielokrotnie odrzucany przez wydawców. Ryzyko podjęte przez jednego z nich opłaciło się - książka o rudowłosej sierocie od razu zyskała niebywałą popularność. "Ania z Zielonego Wzgórza" była wielokrotnie filmowana i adaptowana na potrzeby sceny. Przetłumaczono ją na około 40 języków. Radość Lucy Maud Montgomery z sukcesu nie była jednak pełna - zatruwały ją choroba męża i długoletnie spory z wydawcami. Montgomery napisała jeszcze dwadzieścia innych książek. Ich bohaterkami są m.in. Emilka oraz Pat. W latach 1889-1942 spod pióra autorki wyszło aż dziesięć tomów osobistych pamiętników.
Nie ulega wątpliwości, że Lucy Maud Montgomery, pisząc swoje książki, korzystała z własnych doświadczeń. Dolina Fiołków, Jezioro Lśniących Wód, Aleja Zakochanych, Biała Droga Rozkoszy to nie do końca fikcyjne miejsca. Ich pierwowzory można odnaleźć na Wyspie Księcia Edwarda. Ania Shirley uwielbiała twórczość Alfreda Tennysona, który był jednym z ulubionych poetów Montgomery. Ponadto stawiała ponad wszystko na dobre wykształcenie. Ambitna, chętna do nauki, nie zważała na rozpowszechniane w owych latach negatywne opinie dotyczące kształcenia się kobiet. Lucy Maud Montgomery także bardzo ceniła sobie wiedzę i dlatego jako dziewiętnastoletnia dziewczyna rozpoczęła naukę w Collegeu Księcia Walii w Charlottetown, by zdobyć kwalifikacje nauczycielki. Powieściopisarka zmarła 24 kwietnia 1942 roku, pochowana została na cmentarzu w rodzinnym Cavendish.
